Zjazd 2

Wiara w uzdrawiającą silę ognia utrzymywała się nieomal u wszystkich narodów świata od zarania ich dziejów, a echa kultu ognia przetrwały do dnia dzisiejszego.
Prof. dr n. med. Zbigniew Garnuszewski

MOKSOTERAPIA
Termopunktura (moksoterapia) stosowana jest w Chinach od tysięcy lat. Mimo, iż to Chińczycy jako jedni z pierwszych zaczęli w praktyce używać właściwości leczniczych bodźców termicznych, to podobne metody leczenia stosowane były powszechnie w dawnej medycynie greckiej, rzymskiej, arabskiej, u Słowian. Na świecie istnieje pokaźna ilość zapisów dotyczących termopunktury w literaturze medycznej od czasów starożytnych. Atrakcyjność - z uwagi na dużą skuteczność moksoterapii - z pokolenia na pokolenie nie maleje. Śmiało można powiedzieć, że jest coraz bardziej powszechna, zaś doświadczenie wieloletnie nasze (twórców Szkoły Naturopatii) jak również innych praktykujących tę terapię, spowodowały że Akademia Drogi Do Zdrowia wprowadziła do kształcenia tę znakomitą metodę terapeutyczną jako jedną z ważniejszych narzędzi w portfolio doskonale przygotowanego do tego zawodu NATUROPATY.

SZTUKA STAWIANIA BANIEK LEKARSKICH
Tak jak mosoterapia, akupresura, akupunktura, przystawianie pijawek lekarskich oraz szereg innych metod terapeutycznych stosowanych w holistycznej naturopatii, tak i sztuka stawiania baniek lekarskich ma kilka tysięcy lat stosowania.. Z powodu dużej skuteczności stawianie baniek weszło na stale do metod medycyny kultur starożytnych i na szczęście przetrwało do dziś. W pierwszym podręczniku lekarskim napisanym przez Stefana Falimirza pt. " Zielnik lekarski" wydanym w 1534 roku, znajdziemy opis baniek i zasady ich stosowania. Na rycinie na sylwetkach ciała ludzkiego autor zaznacza miejsca stawiania baniek. Dopiero stosunkowo niedawno dzięki badanim Henrego Haeda (1861- 1940) i innym naukowcom., udowodniono istnienie połączeń odruchowych pomiędzy powłokami ciała (skórą) a narządami wewnętrznymi. Tym samym potwierdzono wcześniejsze obserwacje lekarzy starożytnych oraz tzw. uzdrowicieli ludowych odnośnie wykorzystania powłoki skórnej człowieka do odruchowego działania na chory narząd - w celach leczniczych (doskonale wprost ukazuje to klawiterapia). Uczymy fenomenu sztuki stawiania baniek lekarskich jako niezwykle potrzebnego, wręcz niezbędnego każdemu Naturopacie - jesteśmy o tym przekonani - narzędzia terapeutycznego. Znakomite efekty w zdrowieniu, tak jak w moksoterapii, czy konchowaniu - świecowaniu osiąga się w przypadku dzieci (nie ma bólu, traum itp.).

KONCHOWANIE
Początki konchowania (lejkowania, tutkowania, świecowania) wywodzą się ze starożytnych kultur i medycznych metodach naprawiania zdrowia. Nazwę "koncha" zawdzięczamy mieszkańcom Hawajów, gdyż to właśnie oni do swoich rytuałów leczniczych używali konchy - muszli ślimaka. Muszla obcięta na stożku, którego otwór wkładany był do ucha, osypywana była ziołami, specjalnymi olejkami i podpalana. Powodowało to wysysanie nagromadzonej woskowiny i zanieczyszczeń zgromadzonych w uchu, przy jednoczesnym nagrzewaniu i wypełnianiu ucha leczącymi oparami z ziół i olejków eterycznych. Zabiegi są bardzo przyjemne, relaksujące i uspokajające. W kanale usznym wytwarza się podciśnienie. Efekt ten przekłada się bezpośrednio na regulację ciśnienia śródczaszkowego, zatok i błony bębenkowej. Zatem oddziałują na kanał słuchowy i poprzez niego na całą głowę, system nerwowy i na organizm. Lista wskazań do tych zabiegów jest stosunkowo długa szczególnie w problemach laryngologicznych, grypach, przeziębieniach itd. Świetnie terapie te odbierają dzieci i świetnie na nie działają.